Ε΄ΤΑΞΗ
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ
Μερικές συλλογικές χειροτεχνίες των μαθητών της τάξης μας (Πατήστε στους αντίστοιχους αριθμούς: 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6
Διαβάσαμε και σας προτείνουμε, μια παρουσίαση από τη συμμαθήτριά μας Δέσποινα:
Ένα βιβλίο που θα πρότεινα είναι το 4 ½ φίλοι και το σκάνδαλο της μόλυνσης του περιβάλοντος.Θα έλεγα πως δεν έχει πολλή σχέση με το περιβάλλον αλλά με μια περιπέτεια των 4 φίλων και του μικρού τους σκυλιού. Δηλαδή ανακαλύπτουν ένα περιβαλλοντικό σκάνδαλο στον κήπο του σχολείου τους. Αρχίζουν έρευνες σε πολλά μέρη μέχρι που ανακαλύπτουν πως μολυσμένο χώμα υπάρχει στον σχολικό κήπο και στον κήπο μιας δάσκαλας τους.Αφού το ανακοινώνουν σε όλους,ο διεύθυντής τους εξηγεί πως για όλα αυτά φταίει ο χαλασμένος σωλήνας πετρελαίου.Έτσι τα παιδιά βοήθησαν να φτιαχτεί ο σωλήνας,αφού είχε μαθευτεί σε όλους και κανείς δεν ήθελε μολυσμένο χώμα στο σχολείο!!
Ένα παραμύθι από τη συμμαθήτριά μας Ιωάννα:
Οι νεράιδες και οι μάγισσες
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μάγισσα μικρή που ζούσε σε ένα δάσος για την ακρίβεια στο δάσος των νεραϊδών. Εκείνη την εποχή απαγορεύονταν η φιλία ανάμεσα στις νεράιδες και στις μάγισσα. Αλλά η νεράιδα Ρουφήχτρα δεν τήρησε τον κανόνα και έκανε φίλη της, την μάγισσα Ζαβολιάρα. Όταν οι άλλες νεράιδες το κατάλαβαν αυτό έπιασαν φιλίες με τις μάγισσες. Όμως η νεράιδα Στριμμένη δεν ήθελε να πιάσει φιλία με τις μάγισσες . Έτσι πήγε και τα είπε όλα στην αρχηγό των μαγισσών την μάγισσα Φρικαντέλα και στην αρχηγό των νεραϊδών , νεράιδα των λουλουδιών.
Η αρχηγός των νεραϊδών άρχισε να φοβάται μήπως οι μάγισσες της κλέψουν το μαγικό φίλτρο. Έπειτα φώναξε τις άλλες νεράιδες να τις ενημερώσει για αυτό το συμβάν. Όταν τα άκουσαν αυτά , όλες οι νεράιδες έκοψαν φιλίες με τις μάγισσες ή σχεδόν όλες εκτός από την Ρουφήχτρα. Η Ρουφήχτρα δεν ήθελε με τίποτα να χωριστεί από την Ζαβολιάρα.
Μια μέρα η Ρουφήχτρα έφυγε από το στρατόπεδο των νεραϊδών και πήρε τον δρόμο για τον στρατόπεδο των μαγισσών. Όταν έφτασε εκεί οι μάγισσες δεν την ήθελαν και την έδιωξαν . Τότε η Ρουφήχτρα πήρε τον δρόμο του γυρισμού. Όμως που να ήξερε τι την περίμενε , ούτε το στρατόπεδο των νεραϊδών δεν την ήθελε.
Τέλος η νεραΐδα Ρουφήχτρα ήταν στην μέση και προσπαθούσε να ενώσει τα δύο στρατόπεδα . Τελικά τα κατάφερε και οι μάγισσες με τις νεράιδες έμειναν για πάντα ενωμένες και για πάντα φίλες.
Μια ταξιδωτική περιγραφή από τη συμμαθήτριά μας Ράνια:
Όταν είχα πάει στην Κρήτη ,με ένα καράβι, πήγαμε σε μια παραλία που ονομαζόταν Πρέβελη. Εκεί έχει ένα δάσος που λέγεται Φοινικόδασος .Αυτό το δάσος ήταν γεμάτο φοίνικες.Ακριβώς δίπλα έχει ένα ποτάμι που μπορείς να κάνεις κανό.Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο τοπίο.Το μόνο κακό είναι η θάλασσα, η οποία είναι αρκετά βρώμικη.Τώρα ελπίζω να έχει καθαρίσει.Μετά απο λίγες μέρες όταν πλέον είχαμε φύγει απο τη Ζάκυνθο,ακούσαμε στις ειδήσεις οτι το Φοινικόδασος κάηκε!!!
Η αλήθεια είναι ότι στεναχωρίθηκα γιατί ήταν πολύ ωραίο δάσος. Ακούσαμε πως ευτυχώς σώθηκαν μερικοί φοίνικες.
Ελπίζω να ξαναπάω εκεί και να δω τους φοίνικες πάλι.
Παρουσίαση του μουσείου από την Αθηνά:
Το μουσείο του Γιώργου Γουναρόπουλου βρίσκετε στην οδό Γουναρόπουλου 6 σε ένα όμορφο πεζοδρόμο στα Ιλίσια . Παλιά το μουσείο αποτελούσε την οικία του Γιώργου Γουναρόπουλου και της οικογένειας του .
Μετά το θάνατο του ο γιος του Ηλίας Γουναρόπουλος δώρισε το σπίτι μαζί με 40 ελαιογραφίες και σχεδία του καλλιτέχνη στο δήμο Ζωγράφου . Το ατελιέ του ζωγράφου επισκέπτεται πολύς κόσμος , κυρίως μαθητές με ελεύθερη είσοδο για όλους .Στο μουσείο βρίσκονται επίσης αρκετά προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου που οι επισκέπτες μπορούν να δουν .
Μια άλλη Κοκκινοσκουφίτσα από τη Σοφία:
Το μικρό καλό λυκάκι
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια οικογένεια λύκων που ζούσε σε ένα όμορφο αλλά μικρό χωριό. Μια μέρα η μαμά λύκαινα είπε στο γλυκάκι της: <<Πρέπει να πας στη γιαγιά σου γιατί θέλει να σου δώσει ένα φάρμακο που χρειάζεται ο μπαμπάς >>είπε η μαμά και το γλυκάκι απάντησε: <<εντάξει μαμά >>.Η λύκαινα όμως ξέχασε να του πει να προσέχει τις παγίδες της άγριας κοκκινοσκουφίτσας .
Το λυκάκι το λέγανε Ρόκυ . Ο Ρόκυ όπως προχωρούσε στο δάσος σκόνταψε σε μια παγίδα. Ξαφνικά πετάγεται πίσω από ένα δέντρο η κακία και άγρια Κοκκινοσκουφίτσα. Το λυκάκι τρόμαξε αλλά εκείνη έκανε την καλή και το βοήθησε να σηκωθεί και το ρώτησε : << Για πού το ‘βαλες ;>> <<Για το σπίτι της γιαγιάς μου.>> απάντησε το λυκάκι. Και η Κοκκινισκουφιτσα ξαναρώτησε : <<Και που μένει η γιαγιά σου;>>
<< Δυο στενά πιο κάτω>>. Και ο Ρόκυ συνέχισε το δρόμο του, μέχρι που έφτασε στο σπίτι της λυκογιαγιάς.
Η Κοκκινοσκουφίτσα όμως τον είχε προλάβει. Χτύπησε το κουδούνι μια, δυο, τρεις φορές. Μπήκε μέσα και η γιαγιά έλειπε και ξαφνικά πετάγεται η Κοκκινοσκουφίτσα με μια σακούλα πατατάκια από την κουζίνα και μια πελώρια κοιλιά.
<<Τι γυρεύεις εσύ εδώ;>> ρωταει το λυκάκι.
<<Ήρθα να πάρω πατατάκια γιατί το απόγευμα θα πάω σινεμά.>> απάντησε η Κοκκινοσκουφίτσα. << Και γιατί έχεις τόσο μεγάλη κοιλιά ;>> ρώτησε το λυκάκι.
<<Γιατί παράφαγα.>> απάντησε η Κοκκινοσκουφίτσα. <<Και που είναι η γιαγιά μου;>> ρώτησε το λυκάκι . <<Στο σούπερ μάρκετ .>> απάντησε η Κοκκινοσκουφίτσα και έκανε να φύγει βιαστικά. Όμως εκείνη την ώρα ο παππούς του Ρόκυ άνοιξε την πόρτα . Η Κοκκινοσκουφίτσα ταράχτηκε όταν τον είδε .
Εκείνη τη στιγμή έρχεται η γιαγιά με πολλές σακουλές και λέει << Είχε προσφορές!!! Κοκκινοσκουφίτσα πάλι ήρθες να φας όλα τα πατατάκια; Γι΄ αυτό πρήστηκε η κοιλιά σου; Τώρα θα δεις τι θα κάνω , θα πάρω τη μάνα σου τηλέφωνο.>> είπε η γιαγιά . << Όχι , όχι θα φύγω τώρα , αλλά μην το πεις στη μαμά μου.>> είπε η Κοκκινοσκουφίτσα και έφυγε τρέχοντας.
Ο Ρόκυ μετά απ’αυτό πήρε το φάρμακο και έφυγε γελώντας με το πάθημα της
Βιβλιοπαρουσίαση από την Αθηνά:
Το βιβλίο αυτό μιλάει για τη ζωή της Πολυάννας ήταν ένα ορφανό κορίτσι , είχε πεθάνει η μαμά της όταν ήταν μωρό και ζούσε με τον μπαμπά της σε ένα μικρό και φτωχικό διαμέρισμα . Για να ξεπεράσει ότι η μαμά της έφυγε από τον κόσμο έπαιζε ένα παιχνίδι . Όχι οποιοδήποτε παιχνίδι ,αλλά το παιχνίδι της χαράς ,ένα παιχνίδι γεμάτο αισιοδοξία .Ο μπαμπάς της τότε αρρωσταίνει βαριά και δυστυχώς φεύγει και αυτός από τον κόσμο .Η Πολυάννα αναγκάζεται να μείνει με τη θεια της Πολύ Χάριγκτον που δεν αγαπά τα παιδιά και είναι στρίτζο και πολύ αυστηρή .Της έχει πει ότι δεν την αγαπά κι ότι απλά αποτελεί το καθήκον της .Η Πολυάννα μαθαίνει το παιχνίδι της χαράς σε όλη τη γειτονιά .Δυστυχώς όμως παθαίνει ένα ατύχημα .Την πατάει ένα αυτοκίνητο και δεν μπορεί να περπατήσει . Τι θα γίνει άραγε ,θα ξαναπερπατήσει η Πολυάννα ;Θα αλλάξει τη θεία της και τους ανθρώπους γύρω της ;Διαβάστε το βιβλίο για να το ανακαλύψετε .Έτσι όχι μόνο θα μάθετε τη ζωή της Πολυάννας ,αλλά θα περνάτε ευχάριστα το χρόνο σας διαβάζοντας το!!!
Το βιβλίο μου άρεσε γιατί είναι γεμάτο αισιοδοξία και μου έμαθε ότι αν έχεις ένα πρόβλημα το ξεπερνάς και πας στο επόμενο γιατί η ζωή είναι γεμάτη από τέτοια προβλήματα.
Μερικές σκέψεις από την Ιωάννα:
ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΜΕΝΟΥ ΖΩΟΥ
Γεια σας,
Είμαι ένα μικρό σκυλάκι. Πριν λίγες μέρες η οικογένεια που έμενα με εγκατέλειψε επειδή με βαρέθηκε.
Νιώθω τόσο λύπη γιατί στο σπίτι που ζούσα δεν κινδύνευα από έλλειψη νερού, τροφής , από αρρώστιες και από τροχαία.
Τώρα πρέπει να γίνω υπεύθυνη, να μην περιμένω το αφεντικό να μου δώσει νερό και τροφή. Πρέπει να ψάξω μόνη μου να την βρω. Επίσης πρέπει να μάθω να προστατεύομαι από τις αρρώστιες και να προσέχω να μην έρθω σε σύγκρουση με άλλα ζώα μεγαλύτερα από μένα.
Τέλος πρέπει να προσέχω τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα και νιώθω τόσο μόνη στον κόσμο. Αλλά θα τα βγάλω πέρα είμαι δυνατή.